زیستنی که خدا را می‌ستاید؛ و به انسانها عشق می‌ورزد

عبرانیان 13//15؛16

پس بیایید به واسطۀ عیسی قربانیِ سپاس را پیوسته به خدا تقدیم کنیم. این قربانی، همان ثمرۀ لبهایی است که به نام او معترفند.

از نیکویی کردن و سهیم نمودن دیگران در آنچه دارید غفلت مورزید، زیرا خدا از چنین قربانیها خشنود است.

بگذارید این حقیقت را مشخص‌تر بیان کنم. آن زندگی که به سوی نیاز گام برمی‌دارد، نه به سوی آسایش، چگونه زیستنی خواهد بود؟ آن زندگی، که از لشکرگاه بیرون آمده، مسیر جلجتا را می‌پیماید، تا به همراه عیسی، به جهت شادی که در شهر آینده، پیش روی ماست، به سوی رنج و زحمات گام بردارد، چگونه زیستنی است؟ یک پاسخ، در آیۀ ۱۵، و پاسخ دیگر، در آیۀ ۱۶ یافت می‌شود.

آیۀ ۱۵ می‌فرماید که این زندگی، همانا زیستنی است که خدا را می‌ستاید، خدا را به واقع، از صمیم قلب، و به زبان می‌ستاید، آن حمد و ستایشی که ثمرۀ لبهای شما بوده، و از دلتان لبریز می‌گردد. آیۀ ۱۵: «پس به وسیلۀ او [عیسی]، قربانیِ تسبیح را به خدا بگذرانیم؛ یعنی ثمرۀ لبهایی را که به اسم او معترف باشند».

و آیۀ ۱۶ می‌فرماید که این زندگی، همانا زیستنی است که به انسانها عشق می‌ورزد؛ بدین معنا که به واقع، و در عمل، زندگی‌تان را برای خیریت دیگران به کار می‌گیرید: «از نیکوکاری و خیرات غافل مشوید. زیرا خدا به همین قربانیها راضی است».

به بیان دیگر، وقتی به همراه عیسی، به مکان قربانی شدنش در بیرون از لشکرگاه می‌رویم، شفاف‌تر از هر زمان دیگر، شاهد خواهیم بود که عیسی با قربانی شدنش برای ما؛ یعنی با قربانی کردن خودش برای گناهکاران، یک بار برای همیشه (عبرانیان ۹:‏۲۶، ۲۸)، به هر گونه قربانی، جز قربانیِ ستایش خدا (آیۀ ۱۵)، و قربانیِ محبت برای انسانها (آیۀ ۱۶) پایان بخشید.

پس حال، بیرون از لشکرگاه، و در راه جلجتا، به همراه عیسی، ننگ و عار را بر دوش گرفته، به سوی نیاز برویم، نه به سوی آسایش؛ و این راه، چه راهی است؟ به کجا می‌رود؟ عملاً در این بعدازظهر؟ برای شما؟ این هفته؟ این سال؟

• شاید این راه، مسیری باشد که به پیوستن به گروه‌هایی ختم گردد که برای کشورها و مناطقی که تا به حال پیغام انجیل را نشنیده‌اند، به روزه و دعا مشغولند.
• یا شاید مسیری باشد که به ساختمانی در کلیسا، که جهت کمک به یتیمان  فعالیت می‌کند، ختم گردد.
• یا شاید مسیری باشد که به مرکز پزشکیِ  ویژۀ زنان،  ختم گردد، تا برای بقای حیات، در کنار سارا و نعومی، و دیگران بایستید.
• یا شاید مسیری باشد که به صفحۀ ۱۸ از ماهنامۀ دعا برای کلیساهای در جفا ختم گردد، تا بتوانید سازمانهایی را بیابید که به روشهای عملی نشان می‌دهند چگونه می‌توانید به مسیحیان سراسر دنیا که در جفا هستند، یاری رسانید.
• یا شاید مسیری باشد که به تماس تلفنی با دوستی به بیراهه رفته ختم شود، تا به او التماس نمایید که دوباره به سوی عیسی بازگردد.
• یا شاید مسیری باشد که به تماس تلفنی با همسایه‌ای ختم گردد، که می‌دانید در بی‌ایمانی‌اش، رهسپار هلاکت است.

راه جلجتا، و رفتن به سوی نیاز، نه آسایش، به هزاران مکان ممکن ختم می‌گردد، که بتوان از آن طریق، انسانها را محبت کرد و خدا را ستایش نمود.