اولین روز بدون تحریم همان آش بود و همان کاسه، راننده بد اخلاق تاکسی، چهره عبوس مردم و نگرانی پدر از شرمندگی خانواده در آخرین روزهای ماه.
بی تعارف ایرانِ بدون تحریم برای مردم کمترین اهمیتی نداشت. صبح یکشنبه هیچ فرقی با یکشنبه‌های روحانی و حتی یکشنبه‌های احمدی‌نژاد نداشت. اما نه، یک فرق بسیار بزرگ داشته باشد شاید و آن هم اینکه در دوران احمدی‌نژاد و مدت زمان مذاکرات هسته‌ای همه به امید روزهای آفتابی در اقتصاد کشور و معیشت خانوار ایام سپری می‌کردند اما از روز توافق دیگر امیدی وجود ندارد؛ وجود ندارد چون دولتی‌ها به یک‌باره از بی‌تاثیری رفع تحریم‌ها بر اقتصاد در کوتاه مدت سخن گفتند و همین چند روز پیش بانک مرکزی گزارش منتشر کرد که نشان می‌داد سبد مصرفی مواد خوراکی مردم شامل ۱۵ ماده خوراکی اصلی نشان می‌دهد که خانوارهای شهری در ۸ ساله دولت قبل به طور میانگین هر سال ۸۲.۴ کیلوگرم از این ۱۵ نوع ماده غذایی مصرف می‌کردند که در ۲ سال اخیر به ۶۴ کیلوگرم کاهش یافته است.
این یعنی رنگ باختن حنای روحانی پیش مردم و نزدیک شدن دولت تدبیر و امید به ثبت اولین دولت چهارساله در ایران. شاید دولتی‌ها با هیاهو به دنبال پررنگ جلوه دادن دستاوردهای حداقلی دولت روحانی باشند اما مردم با گوشت و پوست خود سختی‌ها را لمس می کنند. دلار ۳۶۰۰ تومانی ، برنج ۱۲ هزار تومانی، گوشت ۳۵ هزار تومانی و نان ۱۵۰۰ تومانی حقیقت این روزهای اقتصاد ایران است که معیشت مردم را زمین‌گیر کرده است.
سیاه‌نمایی نیست، نگاهی به آمارهای هفته گذشته بانک مرکزی بیاندازیم:
گزارش این بانک از سبد مصرفی مواد خوراکی مردم شامل ۱۵ ماده خوراکی اصلی نشان می‌دهد که خانوارهای شهری در ۸ ساله دولت قبل به طور میانگین هر سال ۸۲.۴ کیلوگرم از این ۱۵ نوع ماده غذایی مصرف می‌کردند که در ۲ سال اخیر به ۶۴ کیلوگرم کاهش یافته است.
مطابق آمار بانک مرکزی، میانگین سالانه مصرف گوشت قرمز از ۵۲٫۵ کیلوگرم در دولت قبل به ۴۱ کیلو در دولت فعلی، گوشت پرندگان از ۹۱.۵ کیلوگرم به ۸۷ کیلوگرم، ماهی از ۱۷ کیلوگرم به ۱۳ کیلوگرم و تخم مرغ از ۳۸ کیلوگرم به ۳۶ کیلوگرم کاهش یافته است.
این واقعیت این روزهای اقتصاد خانوار است؛ واقعیتی که مردم را به برداشته شدن تحریم‌ها بی‌تفاوت می‌کند و صبح بدون تحریم بدون هیچ لبخند و پایکوبی آغاز می‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر