به امید آرادیِ تو برادرِ ایماندارو مبشر
شفا در اطاعت است
لوقا باب 4 آیه 27(بسا ابرسان در اسرائیل بودند در ایام الیشع نبی و احدی از ایشان طاهر نگشت جز نوقمان سوریانی)
مسیح در این آیه اشاره به دوم پادشاهان باب5 دارد که چگونگی شفا یافتن نقمان به علت اطاعت از کلام نبی را شرح میدهد و امروز نیز برای ما مسیحیان شفا یافتن در آموختن نکاتی است که در روایت نقمان وجود دارد.دوم پادشاهان باب 5 از نقمان,سردار لشکر پادشاه ارام صحبت میکند که همسر او کنیزی یهودی داشت.نقمان از بیماری برس رنج میبرد روزی همسرش گفت که کنیزم میگوید پیامبری در سامره هست که میتواند شفا دهد نقمان حرف همسرش را درست متوجه نشد و به نزد پادشاه ارام رفت و پادشاه نیز نامه ای حکومتی برای پادشاه سامره نوشت و به دست نقمان داد.
نقمان به همراه هدایای بسیار به سوی کاخ پادشاهی رفت تا شفایش را دریافت کند غافل از اینکه کنیز یهودی به او گفته بود که نبی ای در سامره هست که میتواند آقایم را شفا دهد اما نقمان که خود در دستگاه حکومتی فعال بود و راه و روش سیاسی را یاد گرفته بود از طریقی اقدام کرد که صحیح نبود.
تا اینجا دو نکته برای ما قابل تامل است اول آنکه کنیزی دلش به حال نقمان سوخت و برای شفایش راه الهی را نشانش داده بود کارمند نقمان نبود بلکه توسط خود نقمان در جنگ اسیر شده و او را از خانه و خانواده اش دور کرده بود و به قول امروزی از وی بهره کشی میکرد اما آن کنیز آرزوی مرگ دشمنش را نکرد بلکه در پی شفای الهی او بود و این محبت کردن درسی است که برای ما مسیحیان نیز بسیار کاربرد دارد زیرا ما نیز نقمان یا نقمان هایی را در زندگی داشته یا داریم که روند عادی زندگی مان را مختل میکند اما الگویی که کلام خدا به ما نشان میدهد تلاش در جهت شفای الهی نقمان های زندگی مان است زیرا در ادامه خواهیم دید که چگونه با تیز هوشی یک کنیز نام خدای اسرائیل جلال میابد.نکته دوم عمل کرد اشتباه نقمان است کنیز او را به سوی نبی راهنمایی کرده بود اما آن بجای آنکه به گفته ی کنیز عمل کند با توجه به طرز فکر سیاسی و از پیش تعیین شده اش بار و بندیل سفر به کاخ پادشاهی را بست رفتن نقمان به کاخ پادشاه سامره علاوه بر اینکه تاثیر مثبت بر شفایش نداشت چیزی نمانده بود که بذر جنگ را در اسرائیل و ارام بپاشد زیرا پادشاه ارام در نامه ای که به نقمان داده بود خواسته بود که نقمان را شفا دهد و پادشاه اسرائیل نیز که از موضوع بی اطلاع بود در آیه 7 چنین میگوید(آیا من خدا هستم که بمیرانم و زنده کنم که این شخص را نزد من فرستاده است تا شفا بخشم؟پس بدانید و ببینید که او بهانه جویی از من میکند)
پادشاه اسرائیل چون خیال میکرد که توانایی شفا بخشی ندارد اینچنین پادشاه ارام میخواهد که از او بهانه جویی کند و وارد جنگ بشود نقمان و هر دو پادشاه چون در مقام سیاسی بودند و با راه و روش خودشان خو گرفته بودند سعی داشتند با روش های سیاسی به موضوع نگاه کنند بدون اینکه کمترین توجه به گفتار آن کنیز که معادلش مسیحیان امروز می باشند کنند.توجه داشته باشد که کنیز در باب 5 آیه 3 چنین گفت:کاش که آقایم در حضور نبی ای که در سامره است می بود که او را از برسش شفا میداد.
اگر من و شمای مسیحی امروز مانند نقمان دچار یک سختی هستیم و به هر دری که میزنیم گره ای از کارمان باز نمیشود دلیلش این است که به درب اصلی مراجعه نمیکنیم خداوند خادمین مختلفی را برای شفای من و شما در کلیسایش به خدمت گمارده اما از آن شخصی که پیشینه,مقام یا شهرتش باعث شود مانند نقمان عمل کند و راه خطا و بی نتیجه را در پیش بگیرد.وقتی الیشع,یعنی همان نبی ای که مورد نظر کنیز بود از این واقعه با خبر شد پیغام فرستاد تا نقمان به نزد او برود.
الیشع از موقعیت اجتماعی نقمان با خبر بود اما در خانه خود نشست و برای نقمان که با ملازمانش که پشت درب خانه ایستاده بودند در آیه 10 اینچنین پیغام فرستاد که(برو و در اردن 7مرتبه شستشو نما و گوشتت به تو برگشته,طاهر خواهی شد)
راه شفای نقمان بسیار ساده بود فقط کافی بود به روشی که نبی به او گفته بود عمل میکرد اما نقمان خود را جایی بالاتر از نبی خدا میدانست.انتظار داشت که الیشع به استقبالش برود و با دست کشیدن بر بدن او وی را شفا دهد نقمان خیال میکرد استحمام راه شفایش است و نبی او را به آنجا کشانده تا همین را به او بگوید.دست به مقایسه با امر نبی با تصورات خودش زد و در آیه 12 چنین گفت (آیا عبانه و فرفر,نهر های دمشق از جمیع آب های اسرائیل بهتر نیست؟آیا در آنها شستشو نکنم تا طاهر شوم؟پس برگشته و با خشم رفت)
به تجاریتان رجوع کنید آیا تا کنون از نصیحت یا تنبیه پدرانه خادمین خدا که دلسوز من و شما هستند ناراحت شده اید؟آیا در چنین مواقعی احساس نکرده اید که یا روش روش پیشنهادی خادمین خدا سطحی است یا خود شما عالم تر هستید؟اگر اینگونه هست پس چرا هنوز در مشکلات زندگی سر در گم هستید؟این را بدانید که برای حل هر مشکلی نیاز به انجام کارهای فوق طبیعی از جانب خادمین خدا نیست نقمان رودخانه های شهر خود را بهتر از رود اردن میدانست اگر من و شمای مسیحی نیز بجای اطاعت از امر صریح خادمین امین خدا عصبانی شویم و به داشته ها و به دانش خود اتکا کنیم بدون شک شفا نخواهیم یافت زیرا اگر داشته ها و به اصطلاح رودهایمان بهتر از رودهای خادمین امین است پس چرا هنوز شفا نیافته ایم؟در نهایت همراهانش نقمان را راضی کردند که از گفتار نبی اطاعت کند و آیه 14 میگوید(به موجب کلام مرد خدا طاهر شد)
و نقمان در آیه 15 اعلام کرد که جز در اسرائیل در هیچ کجای جهان خدا حضور ندارد عیسای خداوند و قتی مردم کلام او را قبول نکردند مثال نقمان را برایشان زد زیرا این روایت به ما میفهماند فارغ از هر طبقه اجتماعی که هستیم اطاعت از امر خداست که میتواند مرض های زندگی مان را شفا دهد و خدانود نیز از طریق خادمینش با ما سخن میگوید هرچند گاهی راه کار هایی که خادمین خدا ارائه میدهند برایمان تعجب آور است اما فقط با اطاعت از کلام خدا که به واسطه خادمینش بیان میشود زندگی مان شفا میابد و مانند نقمان که معنی نامش (صاحب نعمت) است ازبرکات و نعمات الهی سرشار میشویم.امین
مسیح در این آیه اشاره به دوم پادشاهان باب5 دارد که چگونگی شفا یافتن نقمان به علت اطاعت از کلام نبی را شرح میدهد و امروز نیز برای ما مسیحیان شفا یافتن در آموختن نکاتی است که در روایت نقمان وجود دارد.دوم پادشاهان باب 5 از نقمان,سردار لشکر پادشاه ارام صحبت میکند که همسر او کنیزی یهودی داشت.نقمان از بیماری برس رنج میبرد روزی همسرش گفت که کنیزم میگوید پیامبری در سامره هست که میتواند شفا دهد نقمان حرف همسرش را درست متوجه نشد و به نزد پادشاه ارام رفت و پادشاه نیز نامه ای حکومتی برای پادشاه سامره نوشت و به دست نقمان داد.
نقمان به همراه هدایای بسیار به سوی کاخ پادشاهی رفت تا شفایش را دریافت کند غافل از اینکه کنیز یهودی به او گفته بود که نبی ای در سامره هست که میتواند آقایم را شفا دهد اما نقمان که خود در دستگاه حکومتی فعال بود و راه و روش سیاسی را یاد گرفته بود از طریقی اقدام کرد که صحیح نبود.
تا اینجا دو نکته برای ما قابل تامل است اول آنکه کنیزی دلش به حال نقمان سوخت و برای شفایش راه الهی را نشانش داده بود کارمند نقمان نبود بلکه توسط خود نقمان در جنگ اسیر شده و او را از خانه و خانواده اش دور کرده بود و به قول امروزی از وی بهره کشی میکرد اما آن کنیز آرزوی مرگ دشمنش را نکرد بلکه در پی شفای الهی او بود و این محبت کردن درسی است که برای ما مسیحیان نیز بسیار کاربرد دارد زیرا ما نیز نقمان یا نقمان هایی را در زندگی داشته یا داریم که روند عادی زندگی مان را مختل میکند اما الگویی که کلام خدا به ما نشان میدهد تلاش در جهت شفای الهی نقمان های زندگی مان است زیرا در ادامه خواهیم دید که چگونه با تیز هوشی یک کنیز نام خدای اسرائیل جلال میابد.نکته دوم عمل کرد اشتباه نقمان است کنیز او را به سوی نبی راهنمایی کرده بود اما آن بجای آنکه به گفته ی کنیز عمل کند با توجه به طرز فکر سیاسی و از پیش تعیین شده اش بار و بندیل سفر به کاخ پادشاهی را بست رفتن نقمان به کاخ پادشاه سامره علاوه بر اینکه تاثیر مثبت بر شفایش نداشت چیزی نمانده بود که بذر جنگ را در اسرائیل و ارام بپاشد زیرا پادشاه ارام در نامه ای که به نقمان داده بود خواسته بود که نقمان را شفا دهد و پادشاه اسرائیل نیز که از موضوع بی اطلاع بود در آیه 7 چنین میگوید(آیا من خدا هستم که بمیرانم و زنده کنم که این شخص را نزد من فرستاده است تا شفا بخشم؟پس بدانید و ببینید که او بهانه جویی از من میکند)
پادشاه اسرائیل چون خیال میکرد که توانایی شفا بخشی ندارد اینچنین پادشاه ارام میخواهد که از او بهانه جویی کند و وارد جنگ بشود نقمان و هر دو پادشاه چون در مقام سیاسی بودند و با راه و روش خودشان خو گرفته بودند سعی داشتند با روش های سیاسی به موضوع نگاه کنند بدون اینکه کمترین توجه به گفتار آن کنیز که معادلش مسیحیان امروز می باشند کنند.توجه داشته باشد که کنیز در باب 5 آیه 3 چنین گفت:کاش که آقایم در حضور نبی ای که در سامره است می بود که او را از برسش شفا میداد.
اگر من و شمای مسیحی امروز مانند نقمان دچار یک سختی هستیم و به هر دری که میزنیم گره ای از کارمان باز نمیشود دلیلش این است که به درب اصلی مراجعه نمیکنیم خداوند خادمین مختلفی را برای شفای من و شما در کلیسایش به خدمت گمارده اما از آن شخصی که پیشینه,مقام یا شهرتش باعث شود مانند نقمان عمل کند و راه خطا و بی نتیجه را در پیش بگیرد.وقتی الیشع,یعنی همان نبی ای که مورد نظر کنیز بود از این واقعه با خبر شد پیغام فرستاد تا نقمان به نزد او برود.
الیشع از موقعیت اجتماعی نقمان با خبر بود اما در خانه خود نشست و برای نقمان که با ملازمانش که پشت درب خانه ایستاده بودند در آیه 10 اینچنین پیغام فرستاد که(برو و در اردن 7مرتبه شستشو نما و گوشتت به تو برگشته,طاهر خواهی شد)
راه شفای نقمان بسیار ساده بود فقط کافی بود به روشی که نبی به او گفته بود عمل میکرد اما نقمان خود را جایی بالاتر از نبی خدا میدانست.انتظار داشت که الیشع به استقبالش برود و با دست کشیدن بر بدن او وی را شفا دهد نقمان خیال میکرد استحمام راه شفایش است و نبی او را به آنجا کشانده تا همین را به او بگوید.دست به مقایسه با امر نبی با تصورات خودش زد و در آیه 12 چنین گفت (آیا عبانه و فرفر,نهر های دمشق از جمیع آب های اسرائیل بهتر نیست؟آیا در آنها شستشو نکنم تا طاهر شوم؟پس برگشته و با خشم رفت)
به تجاریتان رجوع کنید آیا تا کنون از نصیحت یا تنبیه پدرانه خادمین خدا که دلسوز من و شما هستند ناراحت شده اید؟آیا در چنین مواقعی احساس نکرده اید که یا روش روش پیشنهادی خادمین خدا سطحی است یا خود شما عالم تر هستید؟اگر اینگونه هست پس چرا هنوز در مشکلات زندگی سر در گم هستید؟این را بدانید که برای حل هر مشکلی نیاز به انجام کارهای فوق طبیعی از جانب خادمین خدا نیست نقمان رودخانه های شهر خود را بهتر از رود اردن میدانست اگر من و شمای مسیحی نیز بجای اطاعت از امر صریح خادمین امین خدا عصبانی شویم و به داشته ها و به دانش خود اتکا کنیم بدون شک شفا نخواهیم یافت زیرا اگر داشته ها و به اصطلاح رودهایمان بهتر از رودهای خادمین امین است پس چرا هنوز شفا نیافته ایم؟در نهایت همراهانش نقمان را راضی کردند که از گفتار نبی اطاعت کند و آیه 14 میگوید(به موجب کلام مرد خدا طاهر شد)
و نقمان در آیه 15 اعلام کرد که جز در اسرائیل در هیچ کجای جهان خدا حضور ندارد عیسای خداوند و قتی مردم کلام او را قبول نکردند مثال نقمان را برایشان زد زیرا این روایت به ما میفهماند فارغ از هر طبقه اجتماعی که هستیم اطاعت از امر خداست که میتواند مرض های زندگی مان را شفا دهد و خدانود نیز از طریق خادمینش با ما سخن میگوید هرچند گاهی راه کار هایی که خادمین خدا ارائه میدهند برایمان تعجب آور است اما فقط با اطاعت از کلام خدا که به واسطه خادمینش بیان میشود زندگی مان شفا میابد و مانند نقمان که معنی نامش (صاحب نعمت) است ازبرکات و نعمات الهی سرشار میشویم.امین
ابراهیم فیروزی
14/8/1394
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر