Translate

۱۳۹۳ اسفند ۲۵, دوشنبه

مسئولییت ما در مقابل فقرا





از کتاب رابرت چارلز اسپرول ** سئواالت نیکو
مسئولیت ما
در مقابل فقرا
گروه اول شامل کسانی هستند که فقر آنها نتیجه
مستقیم تنبلی آنهاست یعنی چون غیر مسئول هستند
و از کار کردن خودداری می کنند بینوا هستند. عکس
العمل خداوند نسبت به این دسته از انسان های فقیر،
نوعی داوری و گوشزد است: »ای تن آسا و تنبل از
مورچگان بیاموز.« برو مورچگان را نگاه کن و ببین
چگونه زندگی می کنند. پولس رسول در عهد جدید
گفته است: »اگر کسی نمی خواهد کار کند، خوراک هم
نخورد« )دوم تسالونیکیان 10 : 3 بنا بر این موضع
گیری نهایی در برابر این گروه، تذکر دادن و دعوت به
توبه است.
گروه دوم بعضی اوقات مردم در اثر سهل انگاری
فکر می کنند تنها دلیل فقیر شدن تنبلی است.
تعداد زیادی از انسان ها فقیر هستند ولی نه به خاطر
این که تنبل می باشند. بنا بر این ما به این دسته
از فقیران که در کتاب مقدس تعریف شده اند می
پردازیم، کسانی که در نتیجه مستقیم مصیبت ها،
امراض، سواحن و چیزهایی شبیه آن فقیر شده اند.
کتاب مقدس به ما گفته است: این مسئولیت کلیسا و
مردم مسیحی می باشد که رحمت قلبی خود را نثار،
و فقیرانی را که نه به دست خود بلکه در نتیجه بالیای
طبیعی فقیر شده اند، یاری رسانند.
گروه سوم شامل کسانی است که در اثر استعمار
و بیداد قدرت طلبان فقیر شده اند، قربانیان یک
حکومت فاسد یا قربانیان جنگ. در این شرایط، فریاد
خشم آلود خداوند را از آمسان می شنویم که عدالت را
برای انسان ها فریاد می زند و خشم خود را بر کسانی
که انسان را به بهای اندک می فروشند و کسانی که به
ناحق بر انسان ظلم می کنند و از او بهره برداری می نمایند، جاری می سازد. در این حالت، ما باید مدافع و
حامی آنها باشیم.
گروه چهارم و آخرین گروه فقیران که در کتاب
مقدس می یابیم کسانی هستند که داوطلبانه خود
را فقیر کرده اند یعنی آنها فقیر هستند فقط به خاطر
آن چه که کتاب مقدس گفته است تا »جویندگان
عدالت« باشند. آنها به دلخواه خود، مایملک جهانی
خود را به عنوان یک تعهد شخصی، به منظور پرداخت
به امور خدایی قربانی می کنند. این دسته از افراد و
فقیران راه خدا، مورد تحسین و حمایت ما می باشند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر