اعلامیه جهانی حقوق بشر یک پیمان بین المللی است که در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ به تصویب رسیده‌است و شامل ۳۰ ماده است که به تشریح دیدگاه سازمان ملل متحد در مورد حقوق بشر می‌پردازد. مفاد این اعلامیه که از بزرگترین معاهدات بین المللی به شمار می‌آید، جهان شمول است و برای همه کشورهایی که سند مربوطه را امضا و تنفیذ کرده اند الزام آور بوده و از اعتبار حقوقی برخوردارست
ماده هجدهم این اعلامیه بر حق “آزادی اندیشه ، عقیده و مذهب” تأکید دارد که متضمن “آزادی تغییر مذهب، عقیده و ایمان” نیز بوده و شامل حق تعلیم امور مذهبی و اجرای مراسم دینی چه به صورت علنی و چه به صورت خصوصی هم می‌باشد.
ایران از نخستین امضاکنندگان اعلامیه جهانی حقوق بشر بود. پس از انقلاب اسلامی نیز دولت ایران با وجود تأکید عمدۀ بر “حقوق بشر اسلامی” همچنان به صورت رسمی در عضویت امضاکنندگان اعلامیه جهانی حقوق بشر باقی مانده است.
اما وضعیت رو به وخامت اقلیتهای دینی، خصوصاً هموطنان مسیحی، در سالهای اخیر و گزارشهای مکرر درباره تهدید، بازداشت، زندانی و شکنجۀ مسیحیان و به ویژه فارسی‌زبانان مسیحی ما را بر آن داشت تا اقدامی را در جهت حمایت و دفاع از حقوق اقلیتها و اطلاع رسانی در موارد نقض حقوق آنها بنماییم.
بازتاب موارد نقض حقوق بشر و انعکاس اخبار مربوط به پایمال شدن حقوق اقلیتهای دینی ایران دلیل اصلی تأسیس این سایت ماده هجدهم است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر