من در مقابل این بی عدالتی سکوت نخواهم کرد

مریم نقاش زرگران :
وقتش رسیده که سکوت سه ساله ام را بشکنم و اینکه چه بلاهایی بر سرم آورده اند !

مریم نقاش زرگران نوکیش مسیحی که از روز شنبه ۱۹ تیر ماه باردیگر دست به اعتصاب غذای نامحدود زده، در نامه‌ای سرگشاده ظلم‌ها و بی‌عدالتی‌هایی که از سوی مسئولان زندان و نیروهای امنیتی بر او روا شده را افشا کرد.

این زندانی عقیدتی در متنی با عنوان «وقتش رسیده که سکوت سه ساله ام را بشکنم» به شرح چگونگی بازداشت‌ها و بازجویی‌هایش پرداخته و گفته «وقتش رسیده که سکوت سه ساله ام را بشکنم»

در این نامه آمده: وقتش رسیده که سکوت سه ساله ام را بشکنم و اینکه چه بلاهایی بر سرم آورده اند. اینک ۵ سال که از آن زمان می گذرد، روزی که من برای تمدید پاسپورتم به اداره گذرنامه و پلیس ١٠+ مراجعه کردم و پس از گذشت ۵٠ روز از درخواستم به دلیل اینکه گذرنامه ام را دریافت نکردم به اداره گذرنامه مراجعه کردم و آنها مرا با یک نامه سربسته به پلیس امنیت ارجاع دادند و از آن روز به بعد به مدت یک سال هفته ای چند بار مرا احضار می کردند و مورد بازجویی در مورد کلیسا نرفتن و خدمت نکردنم قرار می گرفتم و پس از مدتی پاسپورتم را به من دادند و من به ترکیه سفر کردم که در بازگشت از سفر به محض اینکه مُهر ورود بر پاسپورتم خورد، دو مرد پاسپورتم را گرفتند. آنها خودشان را مأمور اطلاعات معرفی کردند.

پس از آن مرا با آسانسور به پارکینگ فرودگاه هدایت و از آنجا با یک پراید خاکستری به سمت پلیس امنیت برده و در یک دفتر کار که قبلا در آنجا مورد بازجویی قرار می گرفتم بردند، ١٢ شبانه روز، بدون حمام و بدون جایی برای خوابیدن و حتی لباس تمیز مرا بازداشت کردند و حتی هیچ بازجویی و صحبتی هم صورت نمی گرفت که من بدانم اصلن به چه دلیل آنجا هستم.

فقط یک خانم پلیس می آمد و برایم غذا می آورد و گاهی در را باز می کرد که بتوانم از سرویس بهداشتی استفاده کنم.

پس از ١٢ شب، بازجو آمد و با خنده گفت:” ای بابا خانم زرگران شما هنوز اینجایید؟ من اصلن شما رو یادم رفته بود. بفرمایید برید مشکل حل شد!”

بعد از آن هم هفته ای چند بار با من قرار می گذاشتند اما این بار در یکی از میدان‌های شهر تهران، و مرا با خود به یک کافی شاپ می بردند و آنجا مورد بازجویی قرار می دادند.

و امروز ۲۰ تیرماه ۹۵ بعد از چند سال که من از بی عدالتی های ایشان و این همه بازجویی‌ها و بازداشت های غیر قانونی آنها در اعتراض و اعتصاب هستم و شش روز از اعتصابم می گذرد و بی حال هستم، آقای قبادی رئیس حفاظت و اطلاعات زندان مرا صدا کردند و گفتند که آقای نصیری پور، رئیس اجرای احکام زندان اوین، با من صحبت دارند.

ایشان رودرروی من با وقاحت تمام در حضور آقای قبادی و خانم عبدالحمیدی رئیس بند نسوان و خانم برنجی افسر نگهبان بند نسوان اعلام می کنند که آن زمان که می رفتی و آب طالبی را می خوردی، بازجویی غیرقانونی نبود! حالا بعد از چند سال یک دفعه غیرقانونی شده؟!و نیز اعلام داشت که «تو بی خود کردی اومدی با من حرف بزنی.»

من این همه بی ادبی و بی عدالتی و بی تفاوتی را نمی پذیرم و اعتراضم را در اعتصاب تا جایی که زنده هستم ادامه می دهم.
اوین
نسیم زرگران
٩۵/٠۴/٢٠

این زندانی عقیدتی که از ۱۷ خرداد پس از ۱۱ روز اعتصاب غذا سرانجام جهت طی مراحل درمانی به مرخصی استعلاجی رفت بدون آنکه دوره درمانی خود را طی کرده باشد پس از مخالفت با تمدید مرخصی به زندان بازگشت.

مریم (نسیم) نقاش زرگران با وخامت حالش پس از آنکه پزشکان زندان اعلام کردند که باید به پزشک متخصص مراجعه کند و در زندان امکان رسیدگی به او وجود ندارد درخواست مرخصی کرده بود، اما با این درخواست موافقت نشد و او در اعتراض با این مخالفت و همین طور اعتراض به بلاتکلیفی و عدم رسیدگی به پرونده و همینطور مخالفت با آزادی مشروط دست به اعتصاب غذا زد.

اعتصاب برای حمایت از نرگس محمدی
از سویی دیگر گروهی از فعالین سیاسی و اجتماعی اعلام کردند اعتصاب مجدد مریم نقاش زرگران در حمایت از نرگس محمدی، فعال حقوق بشری زندانی در بند زنان اوین است که او نیز به دلیل عدم رسیدگی به پرونده خود مدت‌های زیادی است در اعتصاب غذا به سر می‌برد و حال جسمی وخیمی دارد.