وادار به سکوت

طی بیش از سی سال حاکمیت جمهوری اسلامی، با هزاران مورد نقض حقوق بشر مواجه بوده‌ایم. در این میان، مردم همواره در معرض بازداشت خودسرانه، زندان، شکنجه و اعدام بوده‌اند. این ملت در جستجوی پیشرفت و تبادل آزاد آراء که نماد مردمی است، هر زمان که به ابراز عقاید و افکارشان پرداختند، آلت دست جریان‌های سیاسی قلمداد شدند، و یا چون حاضر به انکار باورهایشان نبودند، قربانی خشونت شدند. رشتۀ زندگی آنان از هم گسست یا به نحو بازگشت‌ناپذیری دگرگون شد



جوانانی از زن و مرد، فقیر و غنی، شهری و روستایی. نوجوانانی دبیرستانی یا با تحصیلات عالی، بی دین و دین‌باور، فعال حقوق بشر یا فعال سیاسی، همه در جستجوی فضایی برای در میان گذاشتن افکارشان بودند، فضای امنی برای اعتراض و بیان مشکل‌ها. امّا وادار به سکوت شدند.