"خداوند چنین می فرماید:
بر طریق ها ایستاده، بنگرید؛ دربارۀ راههای قدیم بپرسید ِ نیکو کدام است.
که راه در آن گام بردارید تا برای جانهای خود استراحت بیابید."ارمیا 16 :6
یک شاهراه وجود دارد و یک باریکه ی کهن و قدیمی.
اولی، پر از آمد و شد است، زیرا عریض و پهن است، اما دیگری، مسافران اندکی دارد، زیرا ِ باریک و تنگ است.
کلام خدا، قدرت روشن ساختن راه ما و آشکار ساختن خرده آشغالهایی که سطح این جاده را پوشانده اند، دارد تا ما بتوانیم از میان آن عبور کنیم.
شمشیر کلام خدا، انگیزه های زمینی را از مقاصد آسمانی جدا میسازد.
پس از گفتن تمامی این حرفها، شاید به نظر ِ برسد که استفاده از این شمشیر نادیدنی در قرن بیست ویکم اندکی بی پروا، غیرکاربردی، و خیال پردازانه باشد.
از اینها گذشته، مگر نه آن ِ عیسا به پطرس هشدار میدهد که هر که شمشیر بکشد، با شمشیر کشته خواهد شد؟!
متا 52 :26 را ببینید
( پیش از آن که بحث خود را ادامه دهیم، باید به این پرسش پاسخ دهیم. برای این کار، اجازه دهید به شام آخر بازگردیم؛ زمانی که عیسا با شاگردان خود نشسته بود. عیسا آنچه را که آنها در گذشته آموخته بودند، در تقابل با آینده شان قرار داد.
"سپس از آنها پرسید: آیا زمانی که شما را بدون کیسۀ پول و توشه دان وکفش گسیل داشتم، به چیزی محتاج شدید؟
پاسخ دادند: نه، به هیچ چیز."
لوقا 35 :22
می ِ توانم ببینم که اغلب آنها لبخند میزدند و سرشان را تکان میدادند و ماجرای سفر خود را به یاد میآوردند که در آن هیچ چیز با خود برنداشته بودند جز کلام عیسا، و هر آنچه را که در طول سفر بدان نیاز داشتند، به شکلی فراطبیعی برایشان فراهم شده بود
بر طریق ها ایستاده، بنگرید؛ دربارۀ راههای قدیم بپرسید ِ نیکو کدام است.
که راه در آن گام بردارید تا برای جانهای خود استراحت بیابید."ارمیا 16 :6
16 Thus saith the LORD, Stand ye in the ways, and see, and ask for the old paths, where is the good way, and walk therein, and ye shall find rest for your souls
Jeremiah 6.16
Jeremiah 6.16
یک شاهراه وجود دارد و یک باریکه ی کهن و قدیمی.
اولی، پر از آمد و شد است، زیرا عریض و پهن است، اما دیگری، مسافران اندکی دارد، زیرا ِ باریک و تنگ است.
کلام خدا، قدرت روشن ساختن راه ما و آشکار ساختن خرده آشغالهایی که سطح این جاده را پوشانده اند، دارد تا ما بتوانیم از میان آن عبور کنیم.
شمشیر کلام خدا، انگیزه های زمینی را از مقاصد آسمانی جدا میسازد.
پس از گفتن تمامی این حرفها، شاید به نظر ِ برسد که استفاده از این شمشیر نادیدنی در قرن بیست ویکم اندکی بی پروا، غیرکاربردی، و خیال پردازانه باشد.
از اینها گذشته، مگر نه آن ِ عیسا به پطرس هشدار میدهد که هر که شمشیر بکشد، با شمشیر کشته خواهد شد؟!
متا 52 :26 را ببینید
( پیش از آن که بحث خود را ادامه دهیم، باید به این پرسش پاسخ دهیم. برای این کار، اجازه دهید به شام آخر بازگردیم؛ زمانی که عیسا با شاگردان خود نشسته بود. عیسا آنچه را که آنها در گذشته آموخته بودند، در تقابل با آینده شان قرار داد.
"سپس از آنها پرسید: آیا زمانی که شما را بدون کیسۀ پول و توشه دان وکفش گسیل داشتم، به چیزی محتاج شدید؟
پاسخ دادند: نه، به هیچ چیز."
لوقا 35 :22
می ِ توانم ببینم که اغلب آنها لبخند میزدند و سرشان را تکان میدادند و ماجرای سفر خود را به یاد میآوردند که در آن هیچ چیز با خود برنداشته بودند جز کلام عیسا، و هر آنچه را که در طول سفر بدان نیاز داشتند، به شکلی فراطبیعی برایشان فراهم شده بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر