مــــسیـــح

مسیــــح اوج میـهمان نوازیســت او با دسـتان پُـر مـهرش مـرا فـرا می خواند و آکـنده از شفقـت مـجذوب خـود می کـند 
صـدایش در دنـیاااا طـنین انـداختـه اسـت
آه پـس چـرا دیـر می آیی ای قــــدوس ؟!!!