مشیت الهی

 چند لحظه با خودتان بیاندیشید که به نظر شما مشیت الهی چه معنا ومفهومی دارد؟
آیا به نظرتان این عبارت یعنی تصمیمی که خداوند برای شــما گرفته و شما ناچارید که در مقابل آن تســلیم شوید؟
 شــاید گاهی اوقات احساس ناخوشایندی داشته باشید که نمی توانید هیچ واکنشی در برابر آن نشان دهید و هیچ کاری از دســتتان بر نمی آید.
 آیا مشیت الهی در نظر شــما هم همین مفهوم را دارد؟ ادامه این مطلب را بخوانید تا مفهوم کتاب مقدس برایتان روشــن تر شــود.



تصویــری که کتاب مقدس از خدا ترســیم می کنــد، تصویر پدری اســت که از مخلوقات خــود مراقبت مــی کند و احتیاجاتشــان را برآورده می ســازد:(طعام ایشــان را در موســمش می دهی)

مزامیر 145؛15..16      104؛ 27..28

15چشمان همگان به انتظار توست،و تو روزیِ‌شان را در وقتش می‌رسانی.

16دست خود را می‌گشایی،و آرزوی هر موجود زنده را برمی‌آوری.

مزامیر  104؛ 27..28

27چشم امید اینان جملگی بر توست،تا خوراک ایشان را در وقتش برسانی.

28چون این را به آنها می‌بخشی،آن را گرد می‌آورند؛چون دست خویش را می‌گشایی،از چیزهای نیکو سیر می‌شوند.

. واژه مشــیت نیــز بیانگــر همیــن ویژگی خداســت- واژه ای که در زبان عبــری معادلی برای آن یافت نمی شــود، کلمــه یونانــی pronoia نیز تنهــا دو بار در اشــاره به مشیت الهی به کار رفته اســت . به هر حال کتاب مقدس پیوســته به این واقعیت که خدا مواظب و نگران مخلوقاتش اســت اشاره می کند

ایوب 10؛12

12مرا حیات و محبت بخشیدی،

و در عنایت خود روحِ مرا حفظ کردی.

( و این واقعیت به ویژه در طول تاریخ نمایان می شود، اما نباید مشیت الهی را با تقدیر اشتباه گرفت.)

مشیت خداوند با قضا و قدر که انسان همواره از آن در عذاب بوده فرق دارد، همچنین مشــیت الهــی را نباید به این معنا دانست که خدا همچون جادوگری است  که هر نوع تصادف و پیشــامدی را از ایمانداران خود دور نگاه می دارد و با آنان همانند پدری که نمی توانــد ناراحتی فرزندش را تحمل کند رفتار می نماید. مشیت الهی در انســان بذر امید می کارد، وظیفه همکاری با این مشیت را نیز بر دوش او می گذارد. 

افکار دل از آن انســان اســت، لیکن تحقق آن افــکار تنها از جانب خداست
امثال 16؛1  1تدبیرهای دل از آنِ انسان است،اما پاسخ زبان از جانب خداوند می‌آید.

امثال 16؛33  33قرعه بر زمین افکنده می‌شود،اما تمامی حکم آن از جانب خداوند می‌آید.

امثال 19؛21   21تدبیرهای بسیار در دل انسان است،اما آنچه استوار مانَد مشورت خداوند است.

خداوند حاکم و ناظر بر این جهان است و فرامینش همواره اجرا می شوند

ایمان و اطمینان به این حقیقت باعث می شود انسان به درگاه خدا دست به دعا ببرد: خدایی که عالم هستی را در اختیار دارد و آن را بارور می سازد، در همه چیز و از همه جهت به قوم خود توجه دارد و از آنــان مراقبت می نماید   مزامیر 121

یاری من از جانب خداوند است

سرود صعود.

1چشمان خود را به سوی کوهها برمی‌افرازم؛

یاریِ من از کجا می‌رسد؟

2یاری من از سوی خداوند است

که آسمان و زمین را آفرید.

3او نخواهد گذاشت پای تو بلغزد؛

او که حافظ توست، چشم بر هم نخواهد گذاشت!

4آری، او که حافظ اسرائیل است

چشم بر هم نخواهد گذاشت و به خواب نخواهد رفت!

5خداوند حافظ توست!

خداوند به دست راستت سایۀ توست!

6آفتاب در روز به تو آزار نخواهد رسانید؛

و نه ماهتاب در شب.

7خداوند تو را از هر بدی حفظ خواهد کرد؛

او حافظ جان تو خواهد بود!

8خداوند آمد و شد تو را پاس خواهد داشت،

از اکنون و تا به ابد!

 به واســطه این شــبان نیکوســت که گوسفندانش ولو در ســایه موت و تاریکی با اطمینان کامل به سوی سعادت گام بر می دارند. عیسی آنگاه که به انسان ها نشــان می دهــد خدا پدر آنهاســت، باردیگــر بر ایــن تعلیم تاکید می ورزد که انسان ها باید در کمال سادگی در نزد پدر دعا کنند:»ای پدر ما که در آسمانی، نان کفاف ما را امروز به ما بده   متی 11 :6
در واقع دعوت خدا این نیست که افراد منفعل باشند یا آزادی خود را زیــر پا بگذارنــد، بلکه برعکس، خدا می خواهد انســان را تعلیم دهد. خدا از طریق آزمایشــات، انســان را فرا می خواند تا از خود ابتکار عمل نشان داده، آزادی خود را به کار گیرد و در کار الهی با او سهیم شــود. از طریق وعده های خود نیز او را به اعتماد و توکل به خود فــرا می خواند و بدین ترتیب او را از هرگونه ترس و واهمه ای که ممکن است به واســطه خطرات چنین همکاری در دل شخص پدیدآید آزاد می ســازد. خدا از آن جهت احتیاجات کســانی را که دعوت فرموده برآورده می ســازد که می خواهد آنان به دعوتشــان وفادار بمانند و همچنان شاهدان محبت او باشند. دوستان خدا در عهد عتیق به خوبی می دانند که باید به خدایی که آنها را برگزیده و از آنها محافظت می کند ایمان و توکل داشته باشند. ابراهیم مطمئن اســت که خدا »مهیا خواهد کرد
پیدایش 22؛8
8ابراهیم پاسخ داد: «پسرم، خدا برۀ قربانی را برای خود فراهم خواهد کرد.» پس هر دو با هم می‌رفتند.
 14 - 13
13ابراهیم سر بلند کرد و پشت سرش قوچی را دید که با شاخهایش در بوته‌ای گرفتار شده بود. ابراهیم رفته، قوچ را گرفت و آن را به جای پسرش، چون قربانی تمام‌سوز تقدیم کرد. 14پس ابراهیم آن مکان را ’خداوند فراهم خواهد کرد‘ نامید. و تا امروز نیز گفته می‌شود: «بر کوهِ خداوند، فراهم خواهد شد.»
( و وقتی خدا به او فرمان می دهد که پسرش را قربانی کند، در اطاعت از او درنگ را جایز نمی داند)
 یوســف نیز که نمی خواهد  به خــدا گناه ورزد از این که مغضوب همســر اربابش شــود پروایــی نــدارد  پیدایش 39؛9..10
9هیچ‌کس در این خانه بزرگتر از من نیست؛ و سرورم چیزی از من دریغ نداشته، جز تو که همسر او هستی. پس چگونه مرتکب این شرارت بزرگ بشوم و به خدا گناه ورزم؟» 10و با اینکه او هر روز با یوسف چنین سخن می‌گفت، به او گوش نمی‌گرفت تا با او بخوابد یا با او باشد. 



اما قوم اسراییل از همان آغاز قومی بی وفایند و علــت اصلــی این امر هــم آن اســت که به خدایی که در وســط بیابان برای آنها خوراک می رســاند اعتمــادی ندارنــد و بــدو توکل نمی کننــد. به جای آنکه بــه او اعتماد کنند و مطمئن باشــند که هــر روزه خــوراک آنها را می رســاند، می خواهنــد برخلاف فرمان الهی عمل کرده و حریصانه خوراک آســمانی را در انبارهــا پنهان کنند . خروج 16؛20
20اما به موسی گوش ندادند و برخی قسمتی از آن را تا صبح باقی نگاه داشتند. ولی آنچه نگاه داشته بودند، کرم گذاشت و متعفن شد. پس موسی بر ایشان خشم گرفت.
عیســی در عین حال که با گفتار و کردار خود بــه آدمیان نشــان می دهد که مشــیت الهی تجلی محبت خداســت، نحوه پاســخگویی انســان به این محبت الهی را نیز به او تعلیم می دهد. پاسخ صحیح به این محبت، همانا طلبیدن سلطنت این محبت و مقدم دانستن آن بر سایر امور است
متی 6؛ 33 و24
24«هیچ‌کس دو ارباب را خدمت نتواند کرد، زیرا یا از یکی نفرت خواهد داشت و به دیگری مهر خواهد ورزید، و یا سرسپردۀ یکی خواهد بود و دیگری را خوار خواهد شمرد. نمی‌توانید هم بندۀ خدا باشید، هم بندۀ پول.
33بلکه نخست در پی پادشاهی خدا و عدالت او باشید، آنگاه همۀ اینها نیز به شما عطا خواهد شد.
بر انسان است که از پدر بخواهد که اراده الهی بر زمین نیز همچون در آســمان کرده شود. همچنین بر انسان است که نان روزانه خود را از پدر بطلبــد و از او بخواهد هر آنچه را برای پیشبرد اراده پدر لازم است در اختیار وی که فرزند خوانده اوست قرار دهد 
متی 6؛ 10 و11

10پادشاهی تو بیاید.

ارادۀ تو، چنانکه در آسمان انجام می‌شود،

بر زمین نیز به انجام رسد.

11نان روزانۀ ما را امروز به ما عطا فرما.

از همــه مهمتر، امین بــودن و وفادار ماندن در میــان آزمایــش هاســت. مشــیت الهی چنین بود که حتی عیسی نیز ناگزیر شود در بحبوحه آزمایــش ها همچنان به خدا وفادار باقی بماند. به همین خاطر اســت که عیسی به خوبی می دانست ترک شدن از سوی پدر به چه معناســت. او تا پای مــرگ مطیع پدر بود و بــا ادای آخرین کلمات بر روی صلیب، یعنــی ((پــدر روح خــود را به دســت های تو می ســپارم)) 
لوقا 23؛46
46آنگاه عیسی به بانگ بلند فریاد برآورد: «ای پدر، روح خود را به دستان تو می‌سپارم.» این را گفت و دَمِ آخر بَرکشید.
 اعتماد و توکل خود را به خدا اعلام نمود.مسیح، این شبان نیکــو، به واســطه همین اعتمــاد و وفاداری توانســت از آزمایش مرگ سربلند بیرون آید و به ما نیز آن یگانه نوری را عطا فرماید که ما را قادر
 می ســازد از ظلمتی که گاه به واسطه مصائب و شــرارت ها بــدان گرفتار می آییم، سربلند بیرون آییم. آن کسی که شاگرد مسیح است با پیروی و الگو گرفتن از او، از راههای پر رمز و راز مشیت الهی گذر می کند و از ســعادت شاهد محبت الهی بودن، و در این محبتی که توکل وی بر آن است وفادارانه ســهیم بودن، برخــودار می گردد.

جمع آوری . منبع از مجلات ومقالات فصل نو